โรคความดันโลหิตสูงคืออะไร

ความดันโลหิต คือ ความดันที่มีผลต่อหลอดเลือดในระหว่างการหดตัว และคลายตัวของหัวใจ ความดันนี้มักอธิบายในรูปแบบของมิลลิเมตรปรอท (mmHg) ความดันที่บันทึกได้ระหว่างการหดตัวของหัวใจจะเรียกว่า "ความดันซิสโตลิก" (SBP) และความดันที่บันทึกได้ระหว่างการคลายตัวของหัวใจจะเรียกว่า "ความดันไดแอสโตลี" (DBP)

ความดันโลหิตสูงเป็นภาวะที่ SBP สูงกว่า หรือเท่ากับ 140 mmHg หรือ DBP จะสูงกว่า หรือเท่ากับ 90 mmHg

สถานการณ์ในฮ่องกง

ความดันโลหิตสูงนั้นพบได้มากในฮ่องกง การสำรวจสุขภาพประชากรประจำปี 2014/2015 ได้เปิดเผยว่า 27% ของประชากรที่มีอายุ 15 ปี และมากกว่ามีโรคความดันโลหิตสูง จำนวนของผู้ป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูงเพิ่มขึ้นตามอายุ ตั้งแต่ 4.5 % สำหรับผู้ที่มีอายุ 15-24 ปี ถึง 64.8% สำหรับผู้ที่มีอายุ 65-84 ปี

สาเหตุของโรคความดันโลหิตสูง

• ส่วนใหญ่ 90% ของโรคความดันโลหิตสูงไม่มีสาเหตุที่แน่นอน และจะเรียกว่า "ชนิดไม่ทราบสาเหตุแน่ชัด" ปัจจัยความเสี่ยงที่เกี่ยวอาจเกี่ยวข้องกับโรคได้มีการอธิบายไว้ด้านล่าง
• 10% ของโรคความดันโลหิตสูง เป็นอันดับที่สองรองจากโรคอื่น ๆ เช่นโรคไตวายเรื้อรัง และโรคต่อมไร้ท่อ

ปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคความดันโลหิตสูง

การสูบบุหรี่

• น้ำหนักเกิน และโรคอ้วน
• ไม่มีการออกกำลังกาย
• รับประทานเกลือในปริมาณสูง
• ดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป
• อายุเพิ่มมากขึ้น
• ประวัติของครอบครัว (ลำดับญาติแรก) มีโรคความดันโลหิตสูง

อาการของโรคความดันโลหิตสูง

• ผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่แสดงอาการ มักจะค้นพบภาวะของโรคในระหว่างการตรวจสุขภาพตามปกติ หรือเมื่อเกิดภาวะแทรกซ้อน
• ความดันโลหิตสูงมากอาจก่อให้เกิดอาการ เช่น วิงเวียนศีรษะ มีปัญหาในการมองเห็น ปวดศีรษะ หน้าแดง และเหนื่อยล้า

ภาวะแทรกซ้อน

โรคความดันโลหิตสูงที่ไม่ได้รับการรักษา และไม่มีการควบคุมสามารถนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนได้ เช่น หัวใจล้มเหลว โรคหัวใจ และหลอดเลือดหัวใจ ภาวะสมองขาดเลือด โรคไตวาย เป็นต้น โรคความดันโลหิตสูงที่ไม่มีการควบคุมเป็นภัยเงียบที่คร่าชีวิตได้ การตรวจวินิจฉัยโรคตั้งแต่เนิ่น ๆ และได้รับการรักษาอย่างเหมาะสมสามารถป้องกัน หรือชะลอภาวะแทรกซ้อนได้อย่างมีประสิทธิภาพ

การคอยตรวจสอบความดันโลหิตเป็นประจำ

ผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงส่วนใหญ่จะไม่แสดงอาการที่เห็นได้ชัดเจน วัยผู้ใหญ่ควรได้รับการตรวจวัดความดันโลหิตเป็นประจำ ¹